“Keçmiş MTN şefi Eldar Mahmudovun qohumlarının sifarişi ilə həbs olundum, ağır işgəncələrə məruz qaldım, məcbur edirdilər ki, Ziya Bünyadovun ölümünü, adam oğurluğunu boynuma alım. Başqalarının törətdiyi cinayətləri zorla boynuma qoymağa çalışırdılar. Dəhşətli işgəncələrə dözməyib Ziya Bünyadovun ölümünü üstümə götürdüm. İttihamlar təsdiqini tapmayanda qanunsuz silah gəzdirməkdə və narkotik maddə saxlamaqda ittiham edib işi məhkəməyə göndərdilər”.
Bakı şəhər sakini, keçmiş məhbus Gülməmməd İbadov belə deyib. O, 2009-cu ildə başına gələnlərlə bağlı “Yeni Müsavat”a verdiyi və “Hacı Məmmədovun açılmamış cinayəti” sərlövhəsi altında qəzetimizdə dərc olunan müsahibəsində qeyd etdiyi faktları bir qədər də geniş şəkildə açıqlayıb. Başına gələnlərin araşdırılmasını ölkə rəhbərliyindən, səlahiyyət sahiblərindən xahiş edib. G.İbadov virtualaz.orq-a mal-mülkünün, obyeklərinin keçmiş MTN şefi Eldar Mahmudovun qohumları tərəfindən obyektlərinin əlindən alındığını açıqlayıb. Həyatını alt-üst edən, başına gətirilən bütün faciələrin səbəbkarı uşaqlıq dostu, yaxın qonşusu Vahid Həşimov olub: “Heç bir günahım olmadan 8 il həbsdə yatdım.
Məni həbsə atdıran ”Dəyirman” ləqəbli Vahid Həşimovla onun qardaşı Tofiq idi. Uzun illər yaxın qonşu, dost olmuşuq, şərikli biznesimiz olub. 1997-ci ildə Vahidin qardaşı oğlu Turalı oğurladılar. İki gün sonra isə məni həbs etdilər. İşgəncələrə dözməyib Ziya Bünyadovun qətlini boynuma götürməyə məcbur olsam da, uşaq oğurluğunu götürmədim. Bir müddət sonra Tural Həşimovun oğurluğunda əli olanların özlərini həbs etdilər. Həbs edilənlərin hamısı ilə üzləşdirilmə keçirildi, cinayətdə əlimin olmadığı sübuta yetirildi. İttihamlar təsdiqini tapmayanda isə silah-sursatla, narkotiklə ittiham verdilər. Vahidin o vaxtlar Hacı Məmmədovla yaxın əlaqəsi vardı”.
G.İbadov deyir ki, bütün bunlar azmış kimi, muzdlu killer tutaraq qardaşı Qərib İbadova sui-qəsd təşkil ediblər. Atəş nəticəsində qardaşı ağır yaralansa da, təsadüfən sağ qalıb: “Mənə və qardaşıma məxsus istehsalat obyektləri olan ayaqqabı sexlərinin zorla, saxta sənədlərlə əlimizdən alındı. Torpaq sahələrim, Qaradağda daş karxanam vardı, hamısına əl qoydular. Mən həbsdən çıxandan sonra əvvəlki münasibətlərin bərpa olunmasını istədi. Bizim iki obyektimizin əvəzinə Balakişiyev küçəsi, 23 və Məhsəti küçəsi, 9 ünvanda yerləşən obyektləri satıb pulunu verəcəyini dedi. Satdı, amma bizə pul vermədi. Onu Eldar Mahmudov himayə edirdi, deyirdi kimə istəyirsən, get şikayət elə, pulum da, adamım da var. Mansur adlı bir cangüdəni vardı, bizə qarşı çox pis davranırdı. Həmin bu Mansurgil qardaşım Qəribə və arvadına təzyiq ediblər, boş kağıza qol çəkdiriblər obyektlərə görə. O obyektlərdən bir neçə ailə dolanırdı, evinə çörək aparırdı”.
G.İbadovun sözlərinə görə, Mansur adlı şəxs uzun illər Rusiyada yaşayıb. Rusiyanın sabiq prezidenti Boris Yeltsinin mühafizə xidmətinin rəis müavini olub, həbsdə yatıb: “Həbsdə olarkən guya onu Azərbaycana qarşı ”verbovat” ediblər. O da Azərbaycana qayıdandan sonra bu barədə MTN-ə məlumat verib ki, guya ona Azərbaycanda terror aktları törətmək təklif olunub, o da razılaşıb. O vaxtdan MTN-də agent kimi işləyib. MTN-ə yaxın adam kimi Vahidin mühafizə rəisi olub. Bunlar mənim üstümə gəlirdilər ki, ya əl çəkməlisən tələblərindən, ya da yenidən içəri girəcəksən. Tez-tez Akif Çovdarovun adını hallandırırdılar ki, şefə məlumat verək, belə edək. Mansurgilin ciblərində vəsiqələri də vardı. Düzü, əvvəl çəkinmirdim, sonra ehtiyat edirdim ki, birdən doğrudan da məni təkrar tutarlar. Sonradan həmin o Mansurun özünü muzdlu qatil öldürdü. İndiyə qədər də bu cinayətin üstü açılmayıb”.
Haqsızlığa dözməyən G.İbadov sonda məhkəmələrə üz tutub: “Biz Vahidlə o vaxt dəyirmanı da ortaq işlədirdik. Mənim heç nəyə ehtiyacım yox idi. Vahidin isə mənə 70 min dollar borcu vardı. Həmişə gözü mənim obyektlərimdə idi. Eldar Mahmudov nazir keçəndən sonra isə Vahid artıq göylə gedirdi. Hazırda tikinti sektorunda çalışır, 50-dən çox obyektləri var, amma mənim 2 obyektimi vermək istəmir. Məcbur olub məhkəməyə müraciət etdim. Çünki mənə qarşı böyük haqsızlıq oldu. Amma məhkəmədə də bu işlər obyektiv araşdırılmadı”.
